- göçkün
- 1) обветша́лый, гото́вый развали́ться, разру́шенный, ве́тхий
göçkün bir ev — ве́тхий дом, развалю́ха
2) соста́рившийся, ослабе́вший; разва́лина
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
göçkün bir ev — ве́тхий дом, развалю́ха
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
göçkün — sf., hlk. 1) Göçecek duruma gelmiş Göçkün bir ev. 2) Göçebe 3) Yaşı ilerlemiş (kimse), çok yaşlı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
göçebe — sf. 1) Değişik şartlara bağlı olarak belli bir yöre içinde çadır, hayvan ve öteki araçlarla yer değiştiren, yerleşik olmayan (kimse veya topluluk), göçer, göçkün Karakaçanları, sürüleriyle dağ dağ dolaşan göçebe çobanlarıdır. A. Haşim 2) hay. b.… … Çağatay Osmanlı Sözlük